Byron Bay

Zaterdag 4 maart 2017

Toch besloten om niet nog een nacht op deze camping te blijven. Ik vertrek direct na mijn ontbijt om op tijd op mijn volgende bestemming te zijn. Dat is Byron Bay, ruim 2½ uur rijden. Onderweg zie ik regelmatig Bowl “velden”. Midden in een stad of dorp. Nu zijn ze een keer bezig, dus stop ik even om te kijken.  Eenmaal op de Pacific Highway kan ik tempo maken, althans dat dacht ik. Want ik moet regelmatig tempo verlagen voor wegwerkzaamheden en soms zelfs stoppen. De Pacific Highway is soms maar een 2 richtingsweg. Dan moet er bij wegwerkzaamheden gewacht worden op de andere weghelft. Eindelijk om 1 uur kom ik in Byron Bay aan. Een echt surfers dorpje, waar “surfers dudes” op blote voeten door de straten lopen met een surfboard onder hun arm. Er hangt een relax sfeertje. Hier blijf ik wel 2 dagen :-). Het is ontzettend druk met strandliefhebbers en surfers. Ik hoop dat er nog een plek is op een camping. Ik heb geluk. Bij de eerste de beste camping is er nog een “powered site” vrij. Aan het eind van de middag is de camping vol. Een gewilde camping omdat deze direct aan het strand en aan het centrum van het dorp ligt. Een top locatie dus.

Zondag 5 maart 2017

Een rustdag. Ik huur een fiets om de omgeving op mijn gemak te kunnen verkennen. En niet zo maar een fiets, het is een cruis bike, met elektrische ondersteuning. Bij 30 graden is het veel te warm om intensief in te spannen. Als eerste op mijn programma staat de vuurtoren bij Cape Byron. Het meest oostelijke puntje van Australië. Een fotogeniek object: een witte toren op een groene heuvel met een blauwe lucht. Op de route er naar toe heb ik diverse mooie uitzichten.

Daarna nog naar enkele stranden gefietst en door de gezellige straatjes van dorpje. ’s Middags niets actiefs gedaan. Boekje lezen, filmpje kijken. Shoppen.